Het percentage fouten dat u acceptabel vindt. Doorgaans wordt voor 5% gekozen. Stel dat 50% van de responsgroep een bepaald antwoord kiest, dan zal het werkelijke % personen dat dit antwoord kiest, tussen 45 en 55% liggen. Hoe kleiner de gewenste foutenmarge, hoe groter de steekproef zal moeten zijn.

De mate waarin u zeker bent over de uitkomsten van uw onderzoek. Een betrouwbaarheid van 100% is niet mogelijk, maar doorgaans wordt 95% gekozen. Dat wil zeggen dat met 95% zekerheid de uitkomsten van het onderzoek overeenkomen met de uitkomsten van onderzoek als de gehele populatie bevraagd zou zijn.

Het aantal personen dat in aanmerking komt voor deelname aan het onderzoek omdat ze binnen de doelgroep van het onderzoek vallen.

De mate waarin u verwacht dat de antwoorden van respondenten op de gestelde vragen, erg van elkaar zullen verschillen of juist veel overeen zullen komen. Een spreiding van 50% betekent dat u verwacht dat de antwoorden verdeeld zijn, bijvoorbeeld er zullen evenveel personen zijn die het eens zijn als oneens. Als u verwacht dat de meerderheid het doorgaans eens is en slechts een klein deel oneens, dan kunt u een hoger percentage invullen, bijvoorbeeld 70 of 80%. Als u het niet weet, vult u 50% in. Hoe dichter de waarde bij 50% hoe groter de steekproef zal worden.

Het percentage personen dat, naar uw verwachting, zal meedoen aan het onderzoek. Als u een onderzoek uitzet zal doorgaans niet iedereen die u benadert mee willen of kunnen doen. Ook zal er uitval zijn, bijvoorbeeld een half ingevulde vragenlijst of een niet afgemaakt interview. Om rekening te houden met deze weigering of uitval worden meer personen benaderd dan wat nodig is aan respons. Als u eerder een vergelijkbaar onderzoek heeft uitgevoerd kunt u de respons van dat onderzoek als richtlijn gebruiken.